Ξεκινήσαμε καλά. Ο κόσμος δείχνει να πιστεύει σε αυτή την ομάδα, φυσιολογικά όμως όλοι είμαστε συγκρατημένοι ως επιφυλακτικοί (και έτσι πρέπει). Φαίνεται ότι φέτος έχουμε μια καλή ομάδα, με καλή ποιότητα, με καλά αγωνιστικά στοιχεία και σχετική πληρότητα στο έμψυχο υλικό. Εντούτοις, απλοϊκά σκεπτόμενος, ας μην ξεχνάμε ότι με τις 2 ομάδες που παίξαμε στις 2 πρώτες αγωνιστικές είχαμε την ίδια συγκομιδή απέναντι τους και στην περσινή κάκιστη χρονιά (κανονική διάρκεια νικήσαμε και τη Δόξα εκτός με 2-1 και τη Σαλαμίνα εντός με 3-1). Οπότε κρατάμε μια πισινή. Ας δούμε αρχικά την ομάδα με την ΑΕΚ σε λίγες μέρες και ίσως εκεί να φανούν περισσότερα πράγματα. Το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι πραγματικά πολύ δύσκολο. Ένα αποτέλεσμα μπορεί να σε απογειώσει ή να σε ρίξει ψυχολογικά και θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο.
Κάτι που δεν μου αρέσει προσωπικά είναι η ελάχιστη χρησιμοποίηση Κυπρίων ποδοσφαιριστών. Εντούτοις, δεν βρίσκω άδικο στον Μπεργκ, αφού είναι γεγονός ότι οι Κύπριοι που έχουμε υστερούν σε ποιοτικά στοιχεία έναντι των ξένων. Πέραν του Κούσουλου, δεν βλέπω άλλον να έχει θέση στην αρχική ενδεκάδα εκτός αν είναι αναγκαίο. Μόνο ο Χριστοφή έχει την προοπτική αλλά είναι πίσω, όπως και οι Παναγή και Κατελάρης, αφού έχουν να ανταγωνιστούν πολύ ποιοτικούς παίκτες φέτος. Τα νεαρά παιδιά χρειάζονται ευκαιρίες και αναπόφευκτα θα τις πάρουν αφού η ομάδα δεν έχει το βάθος πέραν των 15 ξένων και των πιο πάνω έμπειρων Κυπρίων. Κι εδώ είναι ένα στοιχείο που δεν έχει η ομάδα μας, το βάθος με έμπειρους παίκτες. Αυτό μπορεί να φαντάζει ως πρόβλημα όμως στην πραγματικότητα είναι ευκαιρία. Ευκαιρία να πάρουν περισσότερο χρόνο, εμπειρίες και ευθύνες οι νεαροί ώστε σε 1-2 χρόνια να είναι σε θέση να κτυπούν θέση στην ενδεκάδα. Όσον αφορά το πρόστιμο μη χρησιμοποίησης Κυπρίων, αυτό είναι άμεσο κόστος (και πρόβλημα) για τον μέτοχο και όχι για το σωματείο, όπως γράφουν διάφοροι σε μέσα δικτύωσης.
Ο προπονητής φαίνεται πολύ καλός. Εντούτοις, προσπαθεί ακόμα να βρει τη χημεία σε κάποια σημεία. Αν και δεν είμαι ειδικός, έχω την άποψη ότι το πιο σημαντικό πρόβλημα που είδα είναι η “τρύπα” στο κέντρο της άμυνας. Η απόσταση μεταξύ των δύο κεντρικών αμυντικών είναι σχετικά μεγάλη αφού ο κάθε κεντρικός αμυντικός κλείνει προς τα άκρα για να δίνει βοήθειες στους ακραίους αμυντικούς (2Χ2). Όταν όμως μας παίζουν κάθετα, η τρύπα είναι οφθαλμοφανής. Φάνηκε πολύ αυτό στα φιλικά. Ο κ. Μπεργκ βρήκε τη λύση προσπαθώντας να κλείσει αυτό το κενό βάζοντας τον κόφτη να παίζει ως 3ος κεντρικός αμυντικός όταν αμυνόμαστε. Όμως, έτσι χαραμίζεται ο κόφτης (που τρέχει να μετατραπεί σε κεντρικό αμυντικό), μεγαλώνει η απόσταση μεταξύ άμυνας και κέντρου, με αποτέλεσμα να μην γίνονται σωστές πρώτες πάσες. Έτσι, ο Γκόμεθ και ο Τιάγκο δεν παίρνουν καλές πρώτες μπαλιές και δυσκολεύονται να αναπτύξουν ορθόδοξα το παιγνίδι και αναγκαστικά αμυνόμαστε. Με αυτά τα στοιχεία η ανάπτυξη είναι αργή, όσο κι αν δεν θέλουν κάποιοι να το πιστέψουν. Οι μεσοεπιθετικοί μας είναι γρήγοροι και πρέπει να παίρνουν καλύτερες πάσες από τα χαφ. Όταν καταφέρνουμε να κρατήσουμε μπάλα, αυτά τα προβλήματα δεν φαίνονται. Όταν όμως μας πιέσουν ψηλά ή όταν αμυνόμαστε οργανωμένα (παρότι έχουμε βελτιωθεί σημαντικά σε αυτό τον τομέα) το πρόβλημα της ανάπτυξης φαίνεται ξεκάθαρα όταν κλέψουμε την μπάλα. Δυστυχώς, δεν είμαστε (ακόμα) σε επίπεδο να κρατάμε τη μπάλα σε μεγάλο χρόνο και στα δύο ημίχρονα. Οπότε, μέχρι να γίνει αυτό κατορθωτό, κάτι θα πρέπει να γίνει. Θεωρώ ότι ο προπονητής θα πρέπει να κάνει άλλες σκέψεις για επίλυση του προβλήματος. Πιστεύω ότι, όταν αμυνόμαστε, οι παίκτες της αμυντικής γραμμής θα πρέπει να παίζουν πιο κοντά, σε ίσες αποστάσεις μεταξύ τους (πχ τα κεντρικά μπακ να είναι πιο κοντά μεταξύ τους και οι ακραίοι αμυντικοί να κλείνουν προς τα μέσα, πιο κοντά στους κεντρικούς αμυντικούς παρά στη γραμμή). Με αυτό θα κλείνουν οι διαδρόμοι για τους αντιπάλους αφού δεν θα χαραμίζεται ο κόφτης (ειδικά ο Γκόμεζ) ο οποίος θα έχει την ευχέρεια και τις δυνάμεις να αναλώνεται στο έργο του στο κέντρο (να βάζει πιέσεις στο κέντρο και όχι στην άμυνα, να κάνει κλεψίματα και καλή πρώτη πάσα, αλλά και να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στην ανάπτυξη του παιγνιδιού αφού θα είναι πιο κοντά στα άλλα χαφ). Με Δόξα και Σαλαμίνα τα καταφέραμε, ανκαι σε κάποια στάδια των αγώνων τους δώσαμε το δικαίωμα να πιστέψουν σε ανατροπή του αποτελέσματος. Όταν όμως παίξουμε με αεκ, απολλωνα, αποελ, πάφο που είναι ομάδες που παίζουν με κλειστά μάτια και με ταχύτητα το κάθετο παιγνίδι, εκεί θα έχουμε μεγάλο πρόβλημα.
Ευελπιστούμε σε καλύτερες μέρες και εύχομαι η ομάδα να πείσει με την αγωνιστική συμπεριφορά της και τα διαρκείας να αυξηθούν κι άλλο για το καλό της ομάδας. Αρκετά μας έχουν ρίξει κάτω ψυχολογικά τα λάθη των προηγούμενων διοικήσεων. Ας ζήσουν επιτέλους και τα παιδιά μας κάποιες ένδοξες στιγμές, όπως κι εμείς όταν η Ομόνοια ήταν ΟΜΟΝΟΙΑ.
Γιάννος Ιωάννου
