Η ουσία για την Ομόνοια είναι μία.Παίζεις μπάλα,γοητεύεις,κερδίζεις.Αντί
Όντως στην Ομόνοια αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα.Όταν η κριτική εστιάζεται στο γεγονός ότι η ομάδα ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΜΠΑΛΑ,εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κάποιος ότι το συγκεκριμένο γεγονός αγγίζει τον προπονητή με όλα όσα εμπεριέχονται στο θέμα αυτό.
Πάσχει γενικά η ομάδα.Της λείπουν βασικά συστατικά ομάδας,της λείπει η καθοδήγηση, η καλή ψυχολογία,η αυτοπεποίθηση,ο ενθουσιασμός.Αυτά όλα είναι μέρος της προπονητικής δουλιάς.Γιατί,ο ποδοσφαιριστής από μόνος του αυτά τα χαρακτηριστικά αδυνατεί να τα έχει έμφυτα.Του τα “φυτεύει” ο προπονητής μαζί με την τακτική.
Το πιο τραγικό βέβαια για τους πράσινους είναι η αγωνιστική εικόνα που βγάζουν στο γήπεδο.Λείπει το πλάνο,βλέπεις τους παίκτες να λειτουργούν με το δικό τους ένστικτο κι όχι το αγωνιστικό που έχτισε στα αποδυτήρια ο προπονητής.Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στον αγωνιστικό χώρο,στον πάγκο δεν κουνιέται φύλλο.Καμία αντίδραση του προπονητή,λες και όλα δουλεύουν ως ελβετικό ρολόι.Σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του κυρίου Κάρβερ που μόνο στο γήπεδο δεν μπαίνουν για να διορθώσουν μια λανθασμένη συμπεριφορά ποδοσφαιριστή τους.
Αφήνω το γεγονός πως η σημερινή Ομόνοια είναι ομάδα του … αέρα.Μακρινή μπαλιά από την άμυνα με στόχο τον Ντάρμπισάιαρ ή τον Σέρινταν και όποιον πάρει ο χάρος.
Μηδέν ανάπτυξη στο χόρτο,απουσία συνδυασμών,το κράτημα μπάλας ακουστά το έχουν για να μήν πάω στα μαρκαρίσματα που τις περισσότερες φορές γίνεται με τα μάτια.
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν η σημερινή αγωνιστική συμπεριφορά της Ομόνοιας εκφράζει τον Τζον Κάρβερ.Όπως επίσης δεν γνωρίζω σε τί υπόληψη έχει το κυπριακό ποδόσφαιρο ο άγγλος προπονητής.
Γνωρίζω όμως πολύ καλά τον οπαδό και φίλο της Ομόνοιας.Ο Ομονοιάτης δέχεται την αποτυχία όταν δει τον παίκτη του να πεθαίνει στο γήπεδο,όταν ματώνει τη φανέλα.Για την ώρα ο Κάρβερ έχασε την εκτίμηση ανάμεσα στον κόσμο.Το πόσο μακριά θα πάει η βαλίτσα,αυτό θα εξαρτηθεί από την εικόνα,τον αληθινό καθρέπτη που είναι το γήπεδο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΑΣ
