Συχνά – πυκνά και με μεγάλη ευκολία ΟΛΟΙ μας στήνουμε τους οργανωμένους μας οπαδούς στον τοίχο με την πρώτη ευκαιρία για πράξεις τους τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου.
Παράλληλα δύσκολα ακούμε και λέμε μπράβο σε αυτά τα παιδιά για ενέργειες τους οι οποίες όμως τιμούν την οικογένεια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Μια από αυτές ήταν υπόθεση του Αιμίλιου Ιωάννου. Η ΘΥΡΑ 9 δεν ξέχασε ποτέ ένα δικό μας παιδί που έχασε άδικα και άδοξα την ζωή του. Για την οργανωμένη μας κερκίδα η δικαίωση της μνήμης του Αιμίλιου ήταν ένα στοίχημα για το οποίο πάλεψαν σκλρά και κέρδισαν.
Σε κάθε αγώνα της ομάδας μας είχαν αναρτημένο πανό αφιερωμένο στον Αιμίλιο και κάθε χρόνο στις 27 Δεκεμβρίου πραγματοποιούσαν διαμαρτυρία στο σημείο που ο λεβέντης μας άφησε την τελευταία του πνοή. Επίσης διοργάνωναν κάθε χρόνο αιμοδοσία τιμώντας τη μνήμη του Αιμίλιου Ιωάννου.
Αν δεν ήταν αυτοί ίσως η υπόθεση να έμπαινε και να κλειδωνόταν σε ένα συρτάρι και ο εντοπισμός της Έφης Ηροδότου να μην γινόταν ποτέ.
Στάθηκαν σαν βράχοι δίπλα στην οικογένεια του Αιμίλιου και έδωσαν μια μάχη την οποία στο τέλος κέρδισαν και μπορούν να νιώθουν περήφανοι γι’ τους εαυτούς τους αλλά και για τον Αιμίλιο.
Τους αξίζει λοιπόν ένα μεγάλο ΕΥΓΕ από όλους μας αφού μας δίδαξαν ότι δεν πρέπει να παρατάς ποτέ την μάχη, μέχρι την τελική σου δικαίωση!
