Τα όσα συμβαίνουν στον σύλλογο και η κοινή γνώμη παρακολουθεί αποσβολωμένη, Ομονοιάτες και μη, δεν μπορεί να μην είναι κατάντια. Η Ομόνοια έπιασε πάτο, διασύρεται πλέον και δημόσια και δέχεται την μια πληγή μετά την άλλη. Αιμορραγεί από παντού και όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν θα επιβιώσει.
Ποια, η Ομόνοια, η λαοφιλέστερη ομάδα, ο μεγαλύτερος σύλλογος του νησιού. Και διερωτάσαι, πού πάμε, δεν υπάρχει κανείς να βάλει ένα φρένο σ’ αυτή την κατάντια; Η διοίκηση Τζιωνή είναι απόλυτα υπεύθυνη για τα όσα ζούμε σήμερα, για το σκηνικό όπως έχει διαμορφωθεί.
Πες το απειρία, πες το επιπολαιότητα, αν θέλετε προδομένη από ανθρώπους που εμπιστεύθηκε και δεν την δικαίωσαν, κανείς δεν μπορεί να αλλάξει την άποψη πως, η σημερινή διοίκηση είναι πλήρως αποτυχημένη.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι, υπάρχει επόμενη μέρα και ποια θα είναι αυτή; Μέχρι τώρα ακούσαμε διάφορους να επιθυμούν να εμπλακούν στα διοικητικά, αλλά ακόμη τίποτα. Κάποιοι δεν είναι μέλη του σωματείου, άλλοι χρωστούν συνδρομές που επέφεραν τη διαγραφή τους από μέλη και κάποιοι άλλοι, είτε περιμένουν στη γωνιά για να δουν ποια θα είναι η εξέλιξη είτε ακόμη ψάχνονται.
Όπως και να έχει, κάποιος θα πρέπει να βγει μπροστά. Να στείλει ένα μήνυμα στον κόσμο. Η Ομόνοια δεν μπορεί να συνεχίσει σ’ αυτή την φθίνουσα πορεία. Ναι, η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη, όμως υπάρχουν οι τρόποι που μπορούν να βγάλουν τον σύλλογο από το αδιέξοδο και θα πρέπει να εξευρεθούν άμεσα. Τώρα, εσείς οι επιφανείς Ομονοιάτες, που λέτε ότι θέλετε το καλό της Ομόνοιας, βγείτε μπροστά, ενώστε δυνάμεις και σαν μια γροθιά προσπαθήστε να επουλώσετε τις πληγές. Όχι άλλος διχασμός. ΟΜΟΝΟΙΑ – ΑΙΩΝΙΑ
