Πέντε αγώνες και απολογισμός για την Ομόνοια: 3 νίκες και 2 ισοπαλίες. Στόχος σ’ αυτά τα ματς, βάσει αντιπάλων, ήταν το απόλυτο των βαθμών. Ωστόσο, προσπερνούμε τις δυο ισοπαλίες. Το πρόβλημα όμως, δεν είναι τα αποτελέσματα αλλά η εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα. Πέντε ματς και δεν έπεισε σε ένα. Υποσχέσεις και πάλι υποσχέσεις, όμως τίποτα. Καμιά βελτίωση, κανένα ίχνος ευαισθησίας και σεβασμού στον κόσμο που τρέχει ξωπίσω την ομάδα. Κι αυτός όλο και μειώνεται.
Αν ήταν άλλη ομάδα ίσως να ήταν επιτυχία μόνο τα αποτελέσματα. Όμως, είναι η Ομόνοια και οι απαιτήσεις είναι τεράστιες. Αυτό φαίνεται να μην έχουν αντιληφθεί πολλοί ποδοσφαιριστές, ακόμη και ο προπονητής. Δεν αρκούν τα αποτελέσματα αλλά επιβάλλονται εμφανίσεις που να πείθουν, που να αποδεικνύουν το μεγαλείο αυτής της ομάδας.
Ο Ομονοιάτης, είναι περήφανος για την ομάδα του και δεν δέχεται να τον κοροϊδεύει μια Καρμιώτισσα που πρώτη φορά παίζει στην πρώτη κατηγορία και έχει το 1/5 του προϋπολογισμού της Ομόνοιας. Ούτε η Αναγέννηση που ισχύουν τα ίδια δεδομένα, ούτε και η Δόξα.
Αν με αυτές τις ομάδες η Ομόνοια πραγματοποιεί τέτοιες εμφανίσεις, που θα παίξει σε ντέρμπι όπως είναι το προσεχές με τον Απόλλωνα που θα πάει να σταθεί; Η αμυντική συμπεριφορά της ομάδας είναι επιεικώς χάλια. Σε κάθε επιθετική προσπάθεια του αντιπάλου, είναι μισό γκολ. Και μιλάμε για ομάδες που δεν έχουν τους ποδοσφαιριστές ποιότητας που έχουν οι μεγάλες ομάδες. Τότε, τι θα γίνει;
Αυτό είναι που ενοχλεί κ. Κάρβερ, κ. Νταμπίζα και ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας. Το να καταφέρνεις να γυρίζει αποτέλεσμα είναι θετικό αλλά όταν πρόκειται απέναντι σε αντίπαλο όπως η Καρμιώτισσα, συγνώμη αλλά είναι κατάντια. Ήλθε η Καρμιώτισσα μέσα στο ΓΣΠ και έπαιζε την Ομόνοια λες και ήταν ομαδούλα. Στα πρώτα 20 λεπτά, τρεις κλασικές ευκαιρίες ο αντίπαλος, η μια δοκάρι και στην τέταρτη ήλθε το γκολ. Πού πάμε με τέτοιες εμφανίσεις; Ποιο είναι το μέλλον της ομάδας;
