Με ένα απλό αναγραμματισμό της λέξης “embargo” στην αγγλική, αρχίζοντας δηλαδή από το τέλος προς τα μπρος), προκύπτει ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα… Ο Grab me... Σε απλά Ελληνικά; Κράτα με!
Την στιγμή που το ΔΣ αναλώνει χρόνο και ενέργεια και παίρνει αποφάσεις “πυροτεχνήματα”, που μόνο σύγχρονες και εποικοδομητικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, η ομάδα μας βρίσκεται σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι.
H ομάδα έχει να διανύσει ένα τεράστιο δρόμο, ώστε να είναι έτοιμη περί τα τέλη Αυγούστου, με ένα εντελώς καινούργιο ρόστερ, με νέο προπονητή και να αποδείξει στο γήπεδο ότι μπορεί πολύ περισσότερα από τα φετινά χάλια. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, για απόκτηση νέων ποδοσφαιριστών, για αποδέσμευση υφιστάμενων και για αναδιοργάνωση του ποδοσφαιρικού τμήματος, θα έχει να αντιμετωπίσει και τον βραχνά των μηδενικών εσόδων. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει απολέσει “πιθανά΄εισοδήματα” που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο ευρώ, μετά τον Ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Τα χρήματα αυτά, είναι πρακτικά αδύνατο να αντικατασταθούν. Την ίδια στιγμή, οι εξελίξεις με το νέο τηλεοπτικό συμβόλαιο για την περίοδο από το 2019 και μετά, μόνο θετικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Τι λοιπόν πρέπει να γίνει ώστε να εισρεύσει “φρέσκο χρήμα” στα ταμεία του σωματείου;
Εκεί πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας, όλοι οι ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ. Να στραφούμε στην ουσία. Να ενώσουμε δυνάμεις και να προσπαθήσουμε να σπρώξουμε την ομάδα μας μπροστά. Σε αυτή την προσπάθεια χρειάζεται οργάνωση και καθοδήγηση. Αυτός είναι ο ρόλος του ΔΣ της ομάδας. Και όχι να μοιράζει πιστοποιητικά ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΣΜΟΥ.
Η προσπάθεια για την νέα σεζόν μόνο εύκολη δεν θα είναι. Δεν είναι εύκολο να χτιστεί μια ομάδα από το μηδέν και να είναι διεκδικητική. Πόσο μάλλον μέσα στα σημερινά δύσκολα οικονομικά δεδομένα. Ο πήχης σίγουρα πρέπει να μπει ψηλά, αλλά στα επίπεδα του εφικτού. Ας οπλιστούμε λοιπόν όλοι με δύναμη και υπομονή, στηρίζοντας τον Πάμπο Χριστοδούλου στο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει.
ΥΓ. Εμπάργκο… Για τους λάτρεις της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και των οικονομικών, ο όρος αυτός έγινε ευρέος γνωστός, από τον οικονομικό αποκλεισμό, που επέβαλε η κυβέρνηση των ΗΠΑ στην Κούβα, το 1960, μετά την επανάσταση του Φιντέλ και του Τσε. Σε σχέση με τον αθλητισμό, η πιο γνωστή περίπτωση αφορά το μποϋκοτάζ των Ολυμπιακών αγώνων της Μόσχας, από τις χώρες τις Δύσης, το 1980. Ακολούθησε το 1984 το εμπάργκο της Σοβιετικής Ένωσης και των πλείστων χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες. Και όμως… Εν έτη 2017, ο όρος εξακολουθεί να είναι ακόμα επίκαιρος…
