Το γεγονός ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ βρίσκεται στην Πολωνία και πραγματοποιεί το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της, χωρίς ουσιαστικά να έχει συμπληρώσει το ρόστερ της σε ικανοποιητικό βαθμό, αυτό αποτελεί ρίσκο. Γιατί μπορεί ο Νεόφυτος Λάρκου και οι συνεργάτες του να έχουν βάλει συγκεκριμένους στόχους και να τους κηνυγούν μέχρι τέλους, όμως έχουν εναντίον τους τον χρόνο ο οποίος τρέχει και πίσω δεν γυρνά.
Όση εμπιστοσύνη και να δείξουμε στον Νεόφυτο Λάρκου, όσα προηγούμενα κι αν ψάξουμε να βρούμε με βεβιασμένες κινήσεις που στο τέλος στοίχισαν, εντούτοις υπάρχει μια ανησυχία. Μια ανησυχία που εντάθηκε περισσότερο μετά και το χθεσινό φιλικό, όπου φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις. Και δεν μιλάμε για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας, αφού όπως είπαμε και χθες είναι πάρα πολύ νωρίς για να κριθεί ο οποιοσδήποτε. Μιλάμε για την παρουσία ποδοσφαιριστών οι οποίο θα τραβήξουν το κουπί τη νέα σεζόν.
Γιατί ναι από την μια είναι καλό να επενδύουμε πάνω σε νεαρούς Κύπριους ποδοσφαιριστές και να τους δίνουμε την εμπειρία της προετοιμασίας, όμως από την άλλη όλοι γνωρίζουμε ότι είναι σχεδόν αδύνατο (και δεν θα γίνει αυτό τουλάχιστον φέτος) η ΟΜΟΝΟΙΑ να στηριχτεί πάνω σε αυτά τα παιδιά. Χρειάζονται χρόνο και εμπειρία. Και καλά κάνουμε που τους τα δίνουμε.
Από την άλλη όταν στο βασικό μοντάρισμα λείπουν οι ποδοσφαιριστές που θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά, και όταν μιλάμε για μια ομάδα η οποία ουσιαστικά χτίζεται από την αρχή και θέλει τον χρόνο της, για να μάθει ο ένας ποδοσφαιριστής τον άλλο, για να εγκλιματιστούν τα νέα αποκτήματα κ.τ.λ ,τότε αντιλαμβάνεσαι το πρόβλημα.
Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν πλέον κι ελπίζουμε τουλάχιστον κάποιες μεταγραφικές κινήσεις να είναι στα σκαριά έτσι ώστε να μπουν οι παίκτες άμεσα στην ομάδα και να αρχίσουν να προσαρμόζονται με τα «θέλω» της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.