Για τέταρτη φορά σε πέντε παιχνίδια την φετινή περίοδο, ο Απόλλωνας έφυγε νικητής από την αναμέτρηση απέναντι στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Και αυτό από μόνο του λέει αρκετά.
Για να πούμε την πικρή αλήθεια, η ΟΜΟΝΟΙΑ έχασε με τα χέρια κάτω χθες στο ΓΣΠ. Με πολλούς ποδοσφαιριστές σε κακή ημέρα, αλλά και με λάθος επιλογές τόσο στην 11άδα όσο και στις αλλαγές, η ομάδα μας έκανε ξανά μάγκα τον Απόλλωνα και τον Σοφρώνη Αυγουστή και έχασε ουσιαστικά με τα χέρια κάτω, ένας κομβικής σημασίας παιχνίδι.
Και αν στο πρώτο ημίχρονο είχαμε το βρεγμένο τερέν να μας προβληματίζει, στο δεύτερο ήμασταν απαράδεκτοι. Αν στο πρώτο ημίχρονο βρήκαμε καλές ευκαιρίες, στο δεύτερο ήμασταν ανούσιοι, επιπόλαιοι και ακίνδυνοι.. Και με τέτοιες εμφανίσεις δεν πας πουθενά…
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν εμφανώς στον άξονα. Μπρέβελτ, Κατελάρης και Κλέϊτον, δεν μπορούσαν να κρατήσουν μπάλα και να δημιουργήσουν παιχνίδι. Κάπου εκεί ο Απόλλωνας υπερίσχυσε, κέρδισε όλες σχεδόν τις μάχες στο κέντρο, εγκλώβισε τον Ντάρπισιρ, έστρεψε όλη την προσοχή στον Χριστοφή και πήρε το τρίποντο.
Αριστερά στην επίθεση ο Αζίζ και ο Κύπρου (όταν μπήκε αλλαγή) δεν έκαναν αισθητή την παρουσία τους. Την ίδια στιγμή και ενώ στο κέντρο της άμυνας Άρνασον και Βύντρα έκαναν καλή δουλειά, ο Μάριος Δημητρίου έχασε κατά κράτος τις μάχες με τον Παπουλή…
Με όλα αυτά τα πλην, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα έμενε στο παιχνίδι, αν δεν έκανε ένα ακόμα γελοίο λάθος στο πρώτο γκολ. Κάθετη πάσα από τον Παναγή στον Κατελάρη έξω από την μεγάλη μας περιοχή, χαμένη μπαλιά και τρέχα γύρευε… Κρίμα για τον Παναγή που έκανε μια σπουδαία εμφάνιση, αλλά το συγκεκριμένο λάθος το είδαμε να συμβαίνει ουκ ολίγες φορές. Και πραγματικά είναι εξωφρενικό να δίνεις με τόσο εύκολο τρόπο γκολ στον αντίπαλο…
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έπεσε ξανά στην 5η θέση. Και το γεγονός αυτό μας απογοητεύει. Δυστυχώς, δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε την χρονιά να πάει στράφι. Και από την στιγμή που ο νέος προπονητής, δεν θα αναλάβει άμεσα, οφείλουν οι παρόντες να κάνουν το παν, για να μην παρουσιαστούμε ξανά με το ίδιο πρόσωπο.
Μια πιο προσεκτική αξιοποίηση του ρόστερ μπορεί να δώσει λύσεις. Ιδιαίτερα στον άξονα, όπου θέλουμε παίκτες που να ανακόπτουν αλλά και να δημιουργούν ταυτόχρονα.
Δυστυχώς την ίδια στιγμή που δεν μπορούμε να κάνουμε fast forward δεν μπορούμε να κάνουμε και rewind. Να διορθώσουμε δηλαδή τα σοβαρά λάθη στον προγραμματισμό που έγιναν στο “πρότζεκτ Νταμπίζα”. Όμως με το “αιώνιο” να περιμένει στην γωνιά, αναμένουνε τα παλικάρια να βγουν μπροστά. Όσοι αντέχουν και μπορούν να φορούν την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος, πρέπει να το δείξουν στο γήπεδο. Για τους υπόλοιπους η διαδρομή Λευκωσίας-Λάρνακας είναι ένα φραπέ δρόμος…
