Ο ενθουσιασμός έντονος, ευδιάκριτος και απόλυτο φυσιολογικός. Η Ομόνοια κάνει το καλύτερο ξεκίνημα της δεκαετίας και ο κόσμος της έχει κάθε δικαίωμα να το απολαμβάνει. Σ’ αυτό συμβάλλει, πέρα από τη βαθμολογική θέση και τη βαθμολογική συγκομιδή και η εικόνα της ομάδας, που πείθει ότι είναι ικανή να διεκδικήσει τους ψηλούς στόχους της.
Την ίδια ώρα όμως, στην Ομόνοια θέλουν και κρατούν χαμηλούς τους τόνους, γνωρίζοντας πως τίποτα ακόμη δεν έχει πετύχει η ομάδα. Άλλωστε, βρισκόμαστε μόλις στην 4η αγωνιστική και ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Σαφώς και το δείγμα είναι πολύ καλά αν και μικρό. Σε κάθε αγώνα η Ομόνοια δίνει εξετάσεις και έχει ως στόχο να πετυχαίνει τον υψηλότερο βαθμό.
Σεμνά και ταπεινά, λοιπόν, η Ομόνοια βλέπει μπροστά και έχει κάθε δικαίωμα να κάνει όνειρα. Η ομάδα αν και νέα, παρουσιάζει καλό βαθμό ομοιογένειας, είναι ομάδα του προπονητή και σε κάθε ματς ο Μπεργκ βάζει τη δική του σφραγίδα. Υπάρχει σοβαρότητα, πειθαρχία και οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια.
Η Ομόνοια, βάσει των παικτών που είναι στελεχωμένη, είναι έμπειρη. Ο καθένας γνωρίζει πως, τίποτα δεν μπορείς να πετύχει χωρίς σοβαρότητα, πειθαρχία και κόπο. Γι’ αυτό και οι τόνοι ήταν και παραμένουν χαμηλοί. Είμαστε μόλις στην αρχή και έχουμε τη δυνατότητα να γίνουμε καλύτεροι. Τώρα ξεκινήσαμε, όλοι σαν μια γροθιά!
