Όταν διευθετήθηκε η συνέντευξη με τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη, είχαμε πραγματικά την απορία να γνωρίσουμε από κοντά αυτό τον ποδοσφαιριστή… Πρέπει να πούμε, χωρίς ίχνος υπερβολής, ότι οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε ήταν οι καλύτερες δυνατές… Ένα παιδί χαμηλών τόνων, πολύ συνειδητοποιημένο, με πλήρη επίγνωση των απαιτήσεων της μεγάλης ομάδας, στην οποία αγωνίζεται. Μας μίλησε με ζέση για την ΟΜΟΝΟΙΑ, για την ζωή στην Κύπρο, τον ΠΑΟΚ, την Τούμπα και το ΓΣΠ…
Δημήτρη, είσαι ένας από τους ποδοσφαιριστές που ενώ ήσουν ακόμη 16 χρονών, πήρες χρόνο με την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ. Αυτό είναι κάτι πολύ σπάνιο για τα Ελληνικά και Κυπριακά δεδομένα. Σίγουρα κάτι ξεχωριστό είδαν σε σένα οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ. Πώς βίωσες τότε εκείνη την εμπειρία – ευκαιρία?
Σίγουρα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα, σε τόσο μικρή ηλικία να κάνω ντεμπούτο έστω και αν ήταν φιλικό. Παρ’ όλα αυτά νομίζω κάτι είδαν οι άνθρωποι. Δούλευα πολύ σκληρά. Πιστεύω ότι σε κανέναν δεν χαρίζεται τίποτα την σημερινή εποχή, όποιος δουλεύει σκληρά ανταμείβεται.
Ποιες ήταν οι πιο έντονες αγωνιστικές στιγμές που έζησες στην Ελλάδα;
Το διπλό μέσα στο Ντόρτμουντ πέρσι ήταν από τις μεγαλύτερες στιγμές μου στον ΠΑΟΚ, όπως και το πρώτο μου επίσημο γκολ που πέτυχα πάλι σε Ευρωπαϊκή Διοργάνωση κόντρα στην Σπαρτάκ.
Δεκέμβριος 2015. Ο μεγάλος τραυματισμός σου… Πως τον βίωσες, πόσο σε επηρέασε;
Ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Η ρήξη χιαστών είναι ένας από τους πιο δύσκολους τραυματισμούς για ένα αθλητή, αλλά ο γιατρός μου ο κ. Γάλης που ήταν τότε στην ομάδα με στήριξε πάρα πολύ. Το χειρουργείο πήγε πολύ καλά και από την στιγμή που τελείωσε αυτό, το μόνο που έκανα, ήταν να μετρώ αντίστροφα για να επανέλθω στο γήπεδο. Δόξα το Θεό τώρα είμαι καλά και απολαμβάνω ξανά το ποδόσφαιρο.
H κάθοδος σου στην Κύπρο… Πως έτυχε, τι σημαίνει για τον σένα;
Μόνο και μόνο που η ομάδα η ΟΜΟΝΟΙΑ αλλά και ο κύριος Νταμπίζας με εμπιστεύτηκαν μετά από μία πολύ δύσκολη περίοδο για μένα, καθώς ήμουν 8 μήνες εκτός χωρίς να αγωνιστώ σε ούτε ένα επίσημο αγώνα, ούτε καν φιλικό, τους είμαι πολύ ευγνώμων. Είμαι πολύ καλά εδώ. Νιώθω πολύ καλά και θέλω να πιστεύω πως σε κάθε ματς δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.
Τι άκουσες για την ΟΜΟΝΟΙΑ, Με ποιους μίλησες, πόσο εύκολη ήταν η απόφαση να έρθεις στην ομάδα;
Ο πρώτο που ρώτησα ήταν ο Σάκης ο Παντελιάδης που ήταν εδώ πέρα και είναι και πολύ καλός μου φίλος. Μου είπε τα καλύτερα όσο αφορά τις συνθήκες. Μου είπε ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι η μεγαλύτερη ομάδα εδώ στην Κύπρο, έχει πάρα πολλή κόσμο που την ακολουθεί παντού, κάτι που το ήθελα, να πάω σε μια ομάδα που να είναι κάτι σαν τον ΠΑΟΚ… μεγάλη ομάδα και να κάνω πρωταθλητισμό. Φυσικά ρώτησα και τον Αλέξανδρο τον Τζιόλη που αγωνιζόταν στο Αποέλ και μου είπε και αυτός, ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι μια καλή περίπτωση για μένα αυτή τη στιγμή. Με προέτρεψε να έρθω στην ομάδα, για να παίξω ποδόσφαιρο, να πάρω παιχνίδια. Μέχρι στιγμής νιώθω δικαιωμένος για αυτή την απόφαση!
Ήρθες στην ΟΜΟΝΟΙΑ… Ευρωπαϊκά παιχνίδια, πρόωρος αποκλεισμός, τι πραγματικά έφταιξε…
Εγώ δεν συμμετείχα στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια, ήρθα αργότερα στην έναρξη του Πρωταθλήματος. Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς τι έφταιξε όμως όταν αγωνίζεσαι σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όλα τα παιχνίδια είναι δύσκολα… Σίγουρα το γεγονός ότι και η ομάδα ήταν ακόμα στην αρχή (σσ της νέας ποδοσφαιρικής περιόδου αλλά και της νέας ομάδας) αφού είχε κάνει πάρα πολλές μεταγραφές. Ίσως αυτός να ήταν και ο κύριος λόγος…
Το κλίμα στην ΟΜΟΝΟΙΑ, πως βιώνεις την ζωή στο Ηλίας Πούλλος;
Έχω κάνει φίλους εδώ πέρα. Και με τον Ρουσιά είμαι πολύ κοντά και με τον Δημήτρη τον Χριστοφή, τους θεωρώ πολύ καλούς μου φίλους πλέον. Η ομάδα δουλεύει σε πολύ καλά πρότυπα όσο αφορά τον επαγγελματισμό της. Δεν είδα τεράστιες διαφορές με τον ΠΑΟΚ. Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο, δουλεύουμε πάρα πολύ κάθε μέρα με τον προπονητή, με τους γυμναστές μας και πιστεύω πως αυτό θα αρχίσει να φαίνεται ακόμη περισσότερο στο γήπεδο.
Έπαιξες στην Τούμπα, σε μια από τις πιο καυτές έδρες στην Ευρώπη. Πως την συγκρίνεις με το ΓΣΠ…
Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ και αυτοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Αγαπούν την ομάδα τους και την έχουν πάνω από όλα και την ακολουθούν παντού. Αυτό το έχω διαπιστώσει και από τα εκτός έδρας παιχνίδια που παντού έχουμε κόσμο. Τώρα όσο αφορά το ΓΣΠ είναι μία πολύ δυνατή έδρα! Το κατάλαβα και με την Ανόρθωση και ευελπιστώ τώρα πως στα ντέρμπι θα έχουμε παρόμοιες εικόνες, με γήπεδο γεμάτο και τον κόσμο να μας σπρώχνει για να κερδίσουμε.
Η αγάπη των οπαδών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ προς την ομάδα τους δεν συγκρίνεται με άλλες ομάδες. Πως εκλαμβάνεις εσύ ως παίκτης αυτή την αγάπη; Αν αναλογιστούμε πως αυτή η αγάπη μεταφράζεται και σε ψηλές απαιτήσεις και πίεση από τον κόσμο, πως επηρεάζει την απόδοση σου, θετικά ή αρνητικά;
Σε αυτό που λέτε ίσως έχετε δίκαιο καθώς ο κάθε ποδοσφαιριστής αντιδρά διαφορετικά στην πίεση. Εγώ προσωπικά επειδή έχω συνηθίσει σε παρόμοιες καταστάσεις και στον ΠΑΟΚ, οι δεδομένες συνθήκες με κάνουν να πεισμώνω, με κάνουν να θέλω να παίξω καλύτερα. Πιστεύω πως στους περισσότερους παίκτες στην ομάδα μας, αυτό η πίεση δημιουργεί αυτό το συναίσθημα.. Όταν υπάρχει πίεση, θέλουμε να δείξουμε πως δεν ισχύουν όλα αυτά, αλλά ότι η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο, ότι πατάμε καλά στα πόδια μας. Όπως είπα και πριν, ο κόσμος είναι λογικό να έχει απαιτήσεις και από μας και από τους προπονητές, γιατί όταν μια ομάδα έχει συνηθίσει στον πρωταθλητισμό και τα τελευταία χρόνια δεν διεκδικεί κάποια πράγματα… είναι λογικό πιστεύω.
Καλές εμφανίσεις στα σημαντικά παιχνίδια και οι πολύ μέτριες με αδύναμους αντιπάλους…
Έχω πει και πιο παλιά πως για να πάρεις πρωτάθλημα δεν πρέπει να χάνεις βαθμούς με τους μικρούς αντιπάλους. Αυτοί οι βαθμοί είναι που σου δίνουν το πρωτάθλημα. Προχθές κερδίσαμε με μία μέτρια εμφάνιση (σσ με ΑΕΖ). Με την Σαλαμίνα κάναμε την καλύτερη μας εμφάνιση και δεν κερδίσαμε. Αν με ρωτάτε εμένα, προτιμώ να κερδίζουμε 0-1 και να παίρνουμε το τρίποντο, παρά να κάνουμε 30 τελικές και να παίρνουμε τον ένα ή κανένα βαθμό.
Θεωρείς ότι δεν πήγαμε υποψιασμένοι σε κάποια παιχνίδια που ήταν σχετικά εύκολα;
Είναι όλα μαζί. Ίσως δεν πήγαμε υποψιασμένοι, ίσως μπήκαμε πιο χαλαρά στο γήπεδο, η ατυχία… Ιδιαίτερα με την Σαλαμίνα υπήρξε μεγάλη ατυχία στο τελείωμα των φάσεων, όμως πιστεύω ότι πλέον πήραμε το μάθημά μας και με την ΑΕΖ, που δεν παίξαμε καλά, καταφέραμε και κερδίσαμε. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Όταν θέλεις να κάνεις πρωταθλητισμό, είναι σημαντικό να κερδίζεις ακόμα και αν δεν παίζεις καλά.
Μέχρι που μπορεί να φτάσει η ΟΜΟΝΟΙΑ κατά την άποψη σου την φετινή περίοδο;
Τώρα έχουμε τρία σημαντικά ματς. Από αυτά τα τρία ντέρμπι θα εξαρτηθεί και η πορεία μας στο πρωτάθλημα. Μακάρι να κάνουμε το απόλυτο. Είναι πολύ δύσκολο το ξέρουμε, όμως πιστεύουμε στην ομάδα μας και στις δυνατότητές μας και πιστεύω πως μετά από αυτά τα τρία ματς θα μπορούμε να μιλήσουμε καλύτερα για το που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα.
Πιστεύεις ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει το υλικό για να κτυπήσει και τα τρία ντέρμπι που έρχονται;
Στο ποδόσφαιρο τα πάντα γίνονται. Είμαστε μία πολύ καλή ομάδα, έχουμε πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές ειδικά από την μέση και μπροστά, πίσω σιγά σιγά αρχίζουμε να δενόμαστε ακόμη περισσότερο και ναι πιστεύω ότι η ομάδα μπορεί να κάνει τρεις νίκες. Τώρα αυτά στα λόγια είναι εύκολα, το θέμα είναι να μπαίνουμε στο γήπεδο και να δίνουμε όλοι ότι μπορούμε για να πάρουμε την νίκη.
Από την αρχή καλέστηκες να καλύψεις ένα κενό στην αμυντική γραμμή ως δεξί μπακ, σε μία θέση που όπως φάνηκε από προηγούμενους αγώνες υπήρχε πρόβλημα. Εσύ που ζεις αυτή την γραμμή της ομάδας, θεωρείς ότι έχει περισσότερες δυνατότητες από αυτές που δείχνουν και τα στατιστικά, με αριθμό γκολ που δεχτήκαμε;
Το είπαμε πολλές φορές και εμείς και ο προπονητής, πως καλό είναι να μιλάμε για την τετράδα πίσω, όμως όλη η ομάδα αμύνεται και όλη επιτίθεται. Δεν είναι να λέμε ότι φταίει ο ένας, ή ο άλλος ή τα κέντρο ή η άμυνα. Είμαστε ομάδα. Όλοι μαζί κάνουμε άμυνα, όλοι μαζί κάνουμε επίθεση και νομίζω ότι σιγά σιγά αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε τι θέλει και ο προπονητής και στα ντέρμπι θα παρουσιαστούμε ακόμη καλύτεροι.
Άρα δηλαδή πιστεύεις ότι η τακτική του προπονητή ξεκίνησε να εμπεδώνεται και η ομάδα ακολουθεί…
Ναι, η ομάδα προσπαθεί στο γήπεδο να πράξει αυτά που ζητάει ο προπονητής και όπως είπα και πριν θα δούμε καλύτερη ΟΜΟΝΟΙΑ στο μέλλον.
Τα δύο από τα τρία ντέρμπι είναι εντός. Το ΓΣΠ θα ζήσει μεγάλες στιγμές, ο κόσμος θα είναι απαιτητικός. Πιστεύεις πως η φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ που είναι μια καινούργια ομάδα μπορεί να διαχειριστεί αυτή την πίεση και να λειτουργήσει βοηθητικά ο κοσμος;
Εννοείται πως το πιστεύω. Όλα τα παιδιά το πιστεύουν. Ευελπιστούμε το γήπεδο να είναι γεμάτο και στα δύο εντός. Πιστεύουμε βασικά ότι θα είναι, και το ο κόσμος θα μας σπρώξει να πάρουμε τις νίκες. Από εκεί και πέρα είμαστε επαγγελματίες, γι’ αυτό πληρωνόμαστε για να ανταπεξέλθουμε και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Το ότι παίζουμε ντέρμπι δεν σημαίνει κάτι. Σε όλα τα παιχνίδια πρέπει να μπαίνουμε συγκεντρωμένοι, αφοσιωμένοι για να παίρνουμε τις νίκες.
Κάτι εξωαγωνιστικό… Πως περνάς τον χρόνο σου στην Λευκωσία, με ποιους συμποδοσφαιριστές σου σχετίζεται;
Με το Σάκη τον Παντελιάδη όπως είπα και στην αρχή είμαστε πολύ καλοί φίλοι, τον γνώριζα και πριν έρθω στην ΟΜΟΝΟΙΑ, με τον Ρουσιά κάνω πολύ παρέα, με τον Άρη τον Σοιλέδη. Δεν υπάρχουν τεράστιες διαφορές στην ζωή σε σχέση με αυτή της Ελλάδας, είναι σχεδόν παρόμοια. Περνάω πολύ καλά και απολαμβάνω την ζωή μου και εκτός γηπέδου.
Στο τέλος της χρονιάς τελειώνει ο δανεισμός σου από τον ΠΑΟΚ στην ΟΜΟΝΟΙΑ… Ποιες οι σκέψεις σου… Ποια τα όνειρα σου για το μέλλον;
Αυτή την στιγμή είμαι εδώ. Είμαι παίκτης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Χαίρομαι που είμαι σε αυτή την ομάδα. Από εκεί και πέρα ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί το καλοκαίρι. Σίγουρα υπάρχει ο δανεισμός ένα χρόνο χωρίς option αγοράς, αλλά ποτέ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το καλοκαίρι.
Το γεγονός ότι εδώ στην ΟΜΟΝΟΙΑ τώρα είσαι αναπόσπαστο κομμάτι της ενδεκάδας κάτι που φαίνεται ότι σου αρέσει, δεν θα παίξει το ρόλο του στο τέλος;
Όπως σας είπα θα δούμε τι θα γίνει. Αυτή την στιγμή πραγματικά χαίρομαι που είμαι εδώ και θα δούμε τι θα γίνει στο μέλλον.
Ένα μήνυμα που θέλεις να στείλεις στον κόσμο της ομάδας;
Εγώ προσωπικά αλλά και οι συμπαίκτες μου θέλουμε να δίνουμε το 100% στο γήπεδο. Σίγουρα κάποιες φορές δεν είμαστε αυτοί που πρέπει και δεν αποδίδουμε όσο θα έπρεπε. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά, το θέμα είναι να δίνουμε το 100% και ο κόσμος το εκτιμάει αυτό. Το έχω δει πως όταν τα δίνει όλα η ομάδα, ακόμα και αν δεν κερδίσουμε, ο κόσμος το εκτιμά και φεύγει ευχαριστημένος από το γήπεδο.
Εσένα ως ποδοσφαιριστής ποιο είναι το όνειρο σου για το μέλλον;
Θέλω να αγωνιστώ σε ψηλό επίπεδο. Σε ένα πρωτάθλημα όπως αυτό της Ισπανίας και της Ιταλίας για μένα θα ήταν κάτι το τέλειο και φυσικά να αγωνιστώ με την Εθνική Ελλάδος
Νιώθεις ότι μετά τον τραυματισμό σου επανήλθες πλήρως;
Ναι , έχω επανέλθει όσο αφορά την δύναμή μου, την φυσική μου κατάσταση. Νιώθω καλά μέσα στο γήπεδο. Υπάρχουν όμως πάντα περιθώρια βελτίωσης, όχι μόνο για μένα αλλά και για όλα τα παιδιά, δεν το συζητώ. Γι’ αυτό και δουλεύουμε σκληρά για να βελτιωνόμαστε.
Κάπου εδώ, έπεσαν και οι τίτλοι τέλους της συνέντευξης. Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε στο Δημήτρη, υγεία και μια μεγάλη ποδοσφαιρική σταδιοδρομία. Βίωσε ένα πολύ δύσκολο τραυματισμό στα πρώτα στάδια της καριέρας του και του ευχόμαστε ολόψυχα να είναι και ο μοναδικός! Μακάρι να πετύχει τους προσωπικούς του στόχους αλλά και η παρουσία του στην Κύπρο να συνοδευτεί και από την κατάκτηση κάποιου τίτλου!
Ευχαριστίες και στην Διοίκηση του Σωματείου αλλά και στο Γραφείο Τύπου που μας έδωσαν την ευκαιρία, να κάνουμε πράξη αυτή την συνέντευξη. Είναι η πρώτη συνέντευξη του omonoia24 σε συνεργασία με το σωματείο και αυτό (για εμάς τουλάχιστον) λέει πολλά…
