Η επιθετική εικόνα της Ομόνοιας «φώναζε» πως η απόκτηση επιθετικού είναι επιβεβλημένη. Η ευθύνη καταλογιζόταν στον Καϊάφα γιατί το καλοκαίρι, ενώ αποχώρησε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας και του πρωταθλήματος Μίκαελ Ποτέ, δεν τον αντικατέστησε. Η ομάδα δεν έχει τον κλασικό φορ, ρόλο τον οποίο επωμίζονται οι Σκέμπρι και Σέρινταν, που δεν είναι επιθετικοί κορυφής αλλά εξτρέμ.
Με την φυγή του Καϊάφα και τον ερχομό του Μιλόγεβιτς, όλοι αναμέναμε πως θα γινόταν κίνηση απόκτησης επιθετικού στην μετεγγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
Κι όμως, ενώ έχουν ολοκληρωθεί και οι τέσσερις κινήσεις για την Ομόνοια, δεν εντάχθηκε στο ρόστερ επιθετικός ποδοσφαιριστής. Ξάφνιασε αυτή η κίνηση από τον Σέρβο τεχνικό που θέλησε να ενισχύσει την μεσοαμυντική του γραμμή, κι ας είναι αυτή που παρουσιάζει την μεγαλύτερη βελτίωση στη δική του παρουσία στο «Ηλίας Πούλλος».
Ο κάθε προπονητής κρίνεται από το έργο του. Αν οι επιλογές τους θα τον δικαιώσουν ή όχι, είναι κάτι που θα διαφανεί στην πορεία. Αν στο τέλος η Ομόνοιας δεν πετύχει τον στόχο της και διαφανεί ότι αυτό έγινε κυρίως γιατί δεν είχε επιθετικό και της έλειψε το εύκολο γκολ, το βάρος και η ευθύνη θα ανήκει στον προπονητή.
Ωστόσο, ο Μιλόγεβιτς κάτι θα έχει διαπιστώσει και σε συνδυασμό με τον τρόπο που θέλει να αγωνίζεται η ομάδα του, φαίνεται να πιστεύει πως οι ποδοσφαιριστές που έχει στο ρόστερ του είναι ικανοί να δώσουν λύση και στο σκοράρισμα.
Η πρώτη απάντηση ήλθε από τον Ρουσιά στο χθεσινό ματς. Πέτυχε δυο εξαιρετικά γκολ και έστειλε μήνυμα ελπίδας. Ο Σέρβος θα πρέπει να νιώθει δικαιωμένος αλλά και ο Κύπριος άσος θα αναμένει στη συνέχεια περισσότερες ευκαιρίες και χρόνο συμμετοχής.
Παράλληλα, αναμένει και τον Χριστοφή να επανέλθει, προσδοκώντας ότι θα συμβάλει κι αυτός στο σκοράρισμα. Όχι κατ’ ανάγκην να βάζει αυτός τα γκολ αλλά να σερβίρει και τους συμπαίκτες του.
