Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, με ενδιαφέρει τι κάνει η ομάδα μου. Θεωρώ ότι είναι η Ομόνοια που καθόρισε εν πολλοίς τα τεκταινόμενα στο πολύ καλό από αγωνιστικής πλευράς για την ομάδα ντέρμπι. Αναφέρομαι τόσο στα αγωνιστικά όσο και στα όσα συνέβησαν μετά.
Αρχίζοντας από τα εξωαγωνιστικά, κρίνω ως λανθασμένο τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε ο υπεύθυνος επικοινωνίας Χριστόδουλος Χριστοδούλου το ζήτημα Ποτέ. Το ρατσιστικό περιστατικό σίγουρα κάνει όλους μας να ντρεπόμαστε, άλλωστε το καταδικάζει η μεγαλύτερη μάζα του κόσμου συμπεριλαμβανομένων και των αποελιστών.
Αντί λοιπόν να αναδειχθεί ως ένα κοινωνικό πρόβλημα και να τονιστεί η ανάγκη να περιθωριοποιηθούν όσοι αντικρίζουν τον κόσμο έτσι, χρωματίστηκε από την πλευρά της Ομόνοιας με γενικεύσεις. Ακούσαμε από τον κ. Χριστοδούλου για Άουσβιτς, για φασιστάκια για μαιμούδες και αντί το πρόβλημα να αναδειχθεί μέσα από το ίδιο το ΑΠΟΕΛ, που παρεμπιπτόντως το καταδίκασε και ενόχλησε πολλούς δικούς τους, το χρησιμοποιήσαμε δίνοντας την ίδια ώρα δευτερεύουσα σημασία σε μία ιδιαίτερα καλή εμφάνιση της ομάδας μας.
Καταπιανόμαστε από μία δήλωση και την ανάγουμε σε μέγα θέμα. Δεν είπε λέει ο Πετεβίνος ότι καταδικάζει. Χε5τ1κ@με τσιε αν εκαταδίκασε τσιαι αν μεν εκαταδίκασε ο Πετεβίνος.
Αν εμείς σαν Ομόνοια δεν προσπαθούμε με τη δράση μας να παραδειγματίσουμε και γινόμαστε συνεχιστές της έντασης που επικρατεί και την αναζωπυρώνουμε τότε οι θέσεις μας και τα μηνύματα μας δεν μπορούν να έχουν βαρύτητα.
Δεν επικροτώ τον χειρισμό του συγκεκριμένου ζητήματος από την πλευρά μας και αυτό το θεωρώ ως το αρνητικό κομμάτι και το οποίο δεν έχει να κάνει με τον αγώνα και την εικόνα της ομάδας.
Αγωνιστικά μπορώ να καταπιαστώ από πολλά και να αισθάνομαι καλά, παρά την ήττα.
Ο Ποτέ είναι πραγματικά η αποκάλυψη. Δυσανασχετώ όταν ακούω να συζητείται το ενδεχόμενο παραχώρησης του. Ελπίζω να παραμείνει μέχρι το τέλος της καριέρας του στην Ομόνοια. Μας αξίζει. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πάει ποτέ μα ποτέ στο ΑΠΟΕΛ. Αν είχαν τσιε κανένα τσιανς λόγω των οικονομικών τους δυνατοτήτων πλέον ο Ποτέ θα τους έχει στο στόχο. Την εστία τους δηλαδή. Επιθετικός με απίστευτη οξυδέρκεια και αντίληψη του χώρου και του χρόνου, δυνατός και την ίδια ώρα καθαρός μέσα στο γήπεδο. Ποδοσφαιριστής του συνόλου αν και ο ρόλος του είναι εκτελεστικός. Καταπληκτικός ποδοσφαιρικός χαρακτήρας και σίγουρα, αφού καθρέφτης είναι το γήπεδο, καταπληκτικό παιδί. Είμαστε τυχεροί που τον έχουμε.
Δυστυχώς ολοκληρώνει την καριέρα του ο Ασίς ο οποίος δύσκολα θα αντικατασταθεί επάξια. Μακάρι βέβαια να βρεθεί ο παικταράς που θα μας κάνει να τον λησμονήσουμε. Ήταν κινητήριος μοχλός σε ακόμα ένα παιχνίδι και είναι σίγουρα ότι καλύτερο διαθέτει η ομάδα.
Μεγάλη εμφάνιση από τον Μαργκάσα, τον πιο ψυχωμένο ποδοσφαιριστή μέσα στο γήπεδο, κερδίζει με τέτοιες παρουσίες τον κόσμο του. Η Ομόνοια κερδίζει όταν αποδίδει καλά ο Πορτογάλος.
Ο Καιάφας είχε το ‘’θράσος’’ να αρχίσει βάζοντας ξανά από την αρχή τους Οικονομίδη και Φυλακτού με τον πρώτο να αφήνει πάλι πολύ καλές εντυπώσεις και τον δεύτερο να παίρνει το βάπτισμα του πυρός σε ένα τέτοιο ματς.
Μία εμφάνιση που δεν ήταν σίγουρα τέλεια άφησε όμως γενικά θετικές εντυπώσεις.
Θεωρώ ότι ο Καιάφας σε αρκετά σημεία δείχνει να πετυχαίνει και δίνεται η εντύπωση σήμερα ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της Ομόνοιας. Οι μεταγραφές που ενέκρινε είναι σε πολύ ψηλό ποσοστό επιτυχημένες. Απλά τις παραθέτω και ο καθένας μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Η σειρά είναι τυχαία. Ποτέ, Κιρμ, Ράμος, Φοφανά, Ακουισταπάτζε, Στεπάνοφ, Γκαρσία, Οικονομίδης, Ρόντρι.
Έχει δημιουργήσει μία ομάδα απόλυτα ισορροπημένη με πρώτες και δεύτερες επιλογές ποδοσφαιριστών οι οποίοι, κατά την ταπεινή μου άποψη, αν δουλέψουν μέσα σε υγιές περιβάλλον στα αμέσως επόμενα χρόνια μπορούν να διεκδικήσουν πρωτάθλημα.
Μορέιρα, Γιωργαλλίδης είναι οι τερματοφύλακες με τον Παναγή να θεωρείται και να δείχνει με τη δουλειά του ότι έχει να δώσει στο άμεσο μέλλον.
Στην άμυνα οι Ακουισταπάτζε και Στεπάνοφ είναι οι μοναδικοί ‘’καθαρόαιμοι’’ κεντρικοί αμυντικοί, μπορούν ωστόσο για την ώρα να πάρουν βοήθειες από τους Σκαραμοτζίνο και Σερτζίνιο. Η Μοναδική θέση στην οποία θα χρειαστεί άμεση ενίσχυση.
Στα άκρα της άμυνας η Ομόνοια με τους Λομπιανίτζε, Κυριάκου, Σκαραμοτζίνο, Μαργκάσα και Μουλαζίμη (του οποίου ίσως έφτασε η ώρα) δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τις υπόλοιπες ομάδες.
Στο κέντρο οι Οικονομίδης, Σερτζίνιο, Ρόντρι, Φυλακτού και Γκριγκαλασβίλι έχουν να κερδίσουν πολλά με τον Ασίς δίπλα τους καθώς δεν στερούνται ποιότητας ωστόσο χρειάζονται ψηλό ηθικό και σωστή νοοτροπία για να αποδώσουν. Άλλωστε είναι όλοι καινούργιοι στην ομάδα. Περιμένουμε επίσης την επιστροφή Λεάντρο αλλά και την σταδιακή είσοδο στην ομάδα κάποιων ταλαντούχων παικτών όπως ο Σαμμούτης.
Ρούμπιο, Κριμ, Φοφανά και Ράμος θα πρέπει να κάνουν όλους μας να αισθανόμαστε ήσυχοι για τα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής ενώ διαθέτουμε και έναν αξιοπρόσεκτο μεσοεπιθετικό τον Μάριο Δημητρίου.
Τέλος στην επίθεση ο Ποτέ κατά πρώτο λόγο, o Γκαρσία κατά δεύτερο και o Ρουσιάς κατά τρίτο. το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να βρίσκουν το γκολ. Ο Ποτέ δείχνει το δρόμο, μπορούν σίγουρα να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι.
Βάθος και ποιότητα στην ομάδα υπάρχουν.
Ναι, ο Καιάφας μαθαίνει ακόμα. Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο να ηγηθείς μία ομάδας ανθρώπων ποδοσφαιριστών με διαφορετικούς χαρακτήρες, να πρέπει να ικανοποιείς και να δυσαρεστείς και την ίδια ώρα να χαρακτηρίζεσαι δίκαιος, να εμπνέεις, να καθοδηγείς σωστά, να είσαι η βιτρίνα ενός μεγάλου σωματείου, να εκπέμπεις θετικότητα και να σε αποδέχονται όλοι. Είναι ακόμη πιο δύσκολο όταν στην ομάδα υπάρχουν οικονομικά προβλήματα. Όμως αυτή είναι η ζωή του Καιάφα και αυτές οι συνθήκες μέσα από τις οποίες επιχειρεί να κάνει την Ομόνοια να διακρίνεται.
Δύσκολη η ζωή για πρίγκιπες λένε κάποιοι, και εγώ συμπληρώνω, αν τις αντέξουν και τις ξεπεράσουν γίνονται βασιλιάδες.
Αυτά.
Peace!!
X.N.