Η αρχή και το τέλος μίας ομάδας είναι η εικόνα της μέσα στο γήπεδο. Η φετινή Ομόνοια φτιάχτηκε, όπως όλοι αναγνωρίσαμε και δεχτήκαμε, όχι για μεγάλα πράγματα. Στόχος δεν ήταν το πρωτάθλημα αλλά η δημιουργία ενός συνόλου το οποίο θα είχε τη δυνατότητα να είναι ανταγωνιστικό σε όλα τα παιχνίδια.
Μπορεί κάποιος να πει ότι αυτό δεν ισχύει για την Ομόνοια αυτή τη στιγμή; Ακόμα και[i]σε αυτή την αρνητική συγκυρία όπου όλα δείχνουν αβέβαια.
Το παιχνίδι με τον Απόλλωνα θα μπορούσε να εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά. Όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα θα πρέπει να δεχτούν ότι η Ομόνοια όχι μόνο δεν υστέρησε σε σχέση με τον αντίπαλο αλλά στο μεγαλύτερο διάστημα του ήταν καλύτερη.
Ήταν ίσως η καλύτερη εικόνα, στο δημιουργικό κομμάτι , που είδαμε από την ομάδα φέτος στο πρωτάθλημα. Θυμίζω τις ευκαιρίες των Ράμος, Φοφανά και Ποτέ και την πίεση που ασκήσαμε στο δεύτερο ημίχρονο, μέχρι το τρίτο γκολ.
Το τελικό σκορ σίγουρα ήταν πλασματικό και πολύ βαρύ για την Ομόνοια. Δεν ρίχνω ευθύνη στον Γιωργαλλίδη, ο οποίος μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο στο τρίτο τέρμα, ούτε στην άμυνα ή στους κεντρώους μας, που άφησαν τους διαδρόμους στα γκολ του πρώτου ημιχρόνου, ούτε και στους επιθετικούς μας για τις χαμένες ευκαιρίες τους.
Η ευθύνη πάντοτε βαραίνει τον προπονητή. Και αυτή τη στιγμή η ευθύνη του Καιάφα είναι να μπορέσει να διατηρήσει το αγωνιστικό πνεύμα εντός της ομάδας και φυσικά το σωστό στήσιμο και η σωστή καθοδήγηση των παικτών του .Άλλωστε αυτός είναι που γνωρίζει τις δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες τους.
Η ήττα από τον Απόλλωνα ήρθε αμέσως μετά την ήττα από την Αγία Νάπα και τις συνεχόμενες μέτριες εμφανίσεις.
Το μόνο μη φυσιολογικό θα ήταν να μην υπήρχε αντίδραση από τον κόσμο. Και αμέσως μετά τις αποτυχίες είναι λογικό να τίθενται ερωτήματα, να γίνονται εικασίες και να βγαίνουν αυθαίρετα συμπεράσματα για το τι πάει λάθος.
Και σας ρωτώ. Αν η ομάδα κέρδιζε την Αγία Νάπα και τον Απόλλωνα και βρισκόταν αυτή τη στιγμή στη δεύτερη θέση 4ις βαθμούς από την πρώτη πιο θα ήταν το κλίμα;
Θα χρωστούσαμε λιγότερα, θα είχαμε περισσότερη ποιότητα ως ομάδα ή μήπως θα πηγαίναμε για πρωτάθλημα;
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μέχρι τώρα οι συγκυρίες ήταν ενάντια σε αυτή την ομάδα και εξακολουθούν να είναι.
Μας λέει η τωρινή διοίκηση για τα λάθη της προηγούμενης. Ναι έγιναν αλόγιστα έξοδα και δόθηκαν συμβόλαια τα οποία βρήκαν και θα βρίσκουν μπροστά τους για κάποια χρόνια οι επόμενοι. Ωστόσο επειδή θεωρώ ότι στο ποδόσφαιρο πολλά μπορούν να αλλάξουν από μία και μόνο στιγμή μέσα στο γήπεδο δεν μπορώ να παραγνωρίσω έναν πολύ σημαντικό παράγοντα τον οποίο στερηθήκαμε στις κρίσιμες στιγμές. Την τύχη.
Μπορώ να αναφερθώ σε πάρα πολλές ποδοσφαιρικές στιγμές, από το 2008 μέχρι σήμερα, οι οποίες θα άλλαζαν την ιστορία αν ήταν διαφορετικές.
Επίσης αρνούμαι να δεχτώ ότι υπάρχουν ή υπήρξαν άτομα που υπηρέτησαν στα διοικητικά συμβούλια την Ομόνοια και δεν ήθελαν να την βλέπουν πρώτη και καλύτερη.
Όμως, βλέπεται, οι αστάθμητοι παράγοντες που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο δεν μας ευνόησαν ποτέ.
Αντί λοιπόν ο κόσμος να διχάζεται και να παρεκτρέπεται διεκδικώντας ανούσια πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερο αν όλοι οι φίλοι της ομάδας προσπαθούσαν να σκεφτούν θετικά και να διοχετεύσουν αυτό το συναίσθημα στην ομάδα.
Και το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να αναγνωρίσουν όλοι ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την εξυγίανση του σωματείου οικονομικά.
Ειλικρινά σας μιλώ, δεν με ενδιαφέρει αν το σωματείο πουληθεί ή πάει από την Παπανικολή σε κάποια άλλη οδό. Έτσι κι αλλιώς νομίζω ότι ένα μεγάλο σωματείο με Ευρωπαϊκές βλέψεις και εν έτη 2014, χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο από μία ταβέρνα/καφενέ για να στεγάζεται, παρόλο που αναγνωρίζω ότι πέρασαν από εκείνο το σημείο γενιές και γενιές ομονοιατών. Όμως το ποτάμι πάει μπροστά.
Την μεγαλύτερη ευθύνη αυτή τη στιγμή για να έρθουν καλύτερες μέρες στην Ομόνοια την έχει ο Κώστας Καιάφας και οι ποδοσφαιριστές του. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο δεν ζητάμε από το να διαπιστώνουμε σε κάθε παιχνίδι ότι οι παίκτες προσπαθούν , παίζουν για την ομάδα, τον προπονητή τους και τον κόσμο τους βγάζοντας τον καλύτερο τους εαυτό.
Επαναλαμβάνω, παίκτες έχουμε. Τη θέληση τους να δώσουν στην ομάδα είναι που δεν βλέπουμε. Δώσε τους τα κίνητρα Καϊάφα. Βρες τον τρόπο. Αν πιστεύεις ότι έχασες το παιχνίδι των αποδυτηρίων φύγε ή βρες τα με τους παίκτες σου. Είμαι βέβαιος ότι εσύ πρώτος γνωρίζεις πιο είναι το καλό της ομάδας.
Και κάτι άλλο, παίξε λίγο κάθετα coach. Να δούμε λίγη μπάλα. Φτάνει από τα άκρα. Με σέντρες δεν μπαίνει γκολ. Εκμεταλλέψου τον Ασίς στον κεντρικό διάδρομο και την ταχύτητα του Ποτέ. Κάνε τον Γκριγκαλασβίλι ουσιαστικό. Πες στον Σερτζίνιο να ηρεμίσει και βάλε τον Μαργκάσα στη θέση του. Δώσε ουσιαστικό χρόνο στο Ρούμπιο , εκμεταλλέψου τα δυνατά σημεία των Ράμος και Φοφανά και περιόρισε τις αδυναμίες τους. Καθιέρωσε τους 4ις στην άμυνα και φτάνει πειράματα. Σκάρα και Ούτσα μια χαρά ακραίοι αμυντικοί είναι. Βρες τη χημεία στο κέντρο της άμυνας και άφησε όσο πιο λίγη δουλειά γίνεται στον τερματοφύλακα σου. Κράτα τη μπάλα. Προσπάθησε να παίξεις δημιουργικό παιχνίδι με κατοχή και ρυθμό. Κάμε την ομάδα να δίνει ρυθμό στην εξέδρα και θα επιστραφεί στην ομάδα με παλμό.
Αν η ομάδα δώσει στον κόσμο αυτό που θέλει να βλέπει θα πάρει πίσω πολύ περισσότερα και θα λύσει τα προβλήματα της.
Υ.Γ 1 Προς Θύρα 9: Βγάλτε κανένα σύνθημα της προκοπής να το τραγουδήσουμε όλοι μαζί για την Ομόνοια και αφήστε τα περί ουσιών και λοιπών παραισθησιογόνων. Οργανωθείτε λίγο καλύτερα και δώστε ώθηση και στους υπόλοιπους. Εμείνετε πίσω.
Υ.Γ 2 Γενικά Προς όλους: Κανεί με τους διαιτητές και τα παρασκήνια. Κανεί. Εμείς οι ίδιοι εκπέμπουμε την εικόνα του μίζερου και του κλαμένου. Δεν μας αξίζει.
Υ.Γ 3 Προς πρόεδρο: Αν περιμένεις ότι λέγοντας στους παίκτες ‘’όποιου δεν του αρέσει να φύγει’’ θα έχει θετικά αποτελέσματα είσαι γελασμένος. Αν δεν προσεγγίσεις με φιλότιμο και καλή διάθεση τα παιδιά που δουλεύουν καθημερινά χωρίς να πλερώνονται τότε μάταια θα περιμένουμε να δούμε λίγο καλό ποδόσφαιρο από την ομάδα μας.
Υ.Γ 4 Περιμένω πως και πως τη μπύρα μας.
Λίγη θετικότητα ρε παιδιά είναι αυτό που χρειαζόμαστε.
Χ.Ν.
