48 ώρες μετά την πιο μεγάλη σφαγή που έγινε σε Κυπριακή ομάδα στην Ευρώπη και τα συναισθήματα παραμένουν ακόμα τόσο δυνατά λες και βρισκόμαστε ακόμα στο 93ο λεπτό του προχθεσινού αγώνα. Και γίνονται ακόμα πιο δυνατά όταν διαβάζεις σχόλια ικανοποίησης οπαδών άλλων ομάδων για τον αποκλεισμό της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Η ακόμα όταν συζητάς μαζί τους και ενώ σου λένε <εσφάξαν σας προχτές>, μέσα στα μάτια τους βλέπεις την αίσθηση της ηδονής.
Τα συναισθήματα γίνονται πιο δυνατά όχι από θυμό αλλά από περηφάνεια γιατί σε τρέμουν ακόμα ρε ΟΜΟΝΟΙΑ. Έφτασες ένα βήμα πριν το κλείσιμο κατάφερες να σταθείς στα πόδια σου και τώρα τρέμουν στην ιδέα να μην γιγαντωθείςνξανά.
Θέλω να στείλω ενα μήνυμα σε όλους αυτούς. Να μην έχουν καμιά έγνοια. Αυτό που φοβούνται θα το πάθουν. Είτε φέτος,είτε του χρόνου, είτε σε δέκα χρόνια. Θα κάνουμε υπομονή όσο κι αν χρειαστεί. Να ξέρουν όμως μόνο ένα πράγμα. Όταν έρθει εκείνη η ευλογημένη μέρα όλα αυτά που τρέμουν μόνο στην ιδέα, θα τα ζήσουν!!!
Υ.Γ Δεν θέλουμε την υποκριτική συμπόνια κανενός. Αυτή η ίδεα πήρε που λέγεται ΟΜΟΝΟΙΑ πήρε σάρκα και οστά για να σταθεί περήφανα απέναντι από την αδικία και να την κατατροπώσει.
Του Γιώργου Ανδρέου
