Το ψεσινό φιλικό της ομάδας μας ίσως να ήταν και η πρόβα τζενεράλε ενόψει έναρξης επίσημων υποχρεώσεων.
Έχουμε σημειώσει αρκετά θετικά από τα 9 φιλικά παιχνίδια που έδωσε η ομάδα μας.
Ένα στοιχείο που πλέον φαίνεται ξεκάθαρα ότι θα ισχύσει φέτος είναι αυτό της μαχητικότητας. Πλέον στα σίγουρα μιλάμε για μια ΟΜΟΝΟΙΑ με πάθος, κάτι που όλοι μας θέλαμε να βλέπουμε στο γήπεδο.
Έχουμε πιάσει όμως σε αρκετά σημεία σε όλα τα φιλικά την ομάδα να έχει μια νευρικότητα και χάσιμο της αυτοσυγκέντρωσης της ως αποτέλεσμα κυρίως κάποιων κακών σφυριγμάτων που είχε. Δεν γνωρίζουμε αν είναι τυχαίο αλλά στα δύο τελευταία φιλικά που η ΟΜΟΝΟΙΑ δικαίως φώναζε για την διαιτησία, κάπου χάθηκε χρόνος στο γήπεδο για αντίδρασεις και το αποτέλεσμα καθώς και ο δέικτης του σκορ έμειναν σε χαμηλά επίπεδα.
Ψες για παράδειγμα προσέξαμε πως στην φάση που η ΟΜΟΝΟΙΑ έμεινε πίσω στο σκορ, ενώ εκτελείτω το λανθασμένο πλάγιο από τους πάικτες του ΟΦΗ, πάνω στον διαιτητή είχε 4 πάικτες μας και ο ΟΦΗ πατούσε περιοχή, με αποτέλεσμα να υποπέσει σε πέναλτι και ο Παναγή.
Μπορεί αυτό σε ένα φιλικό παιχνίδι να συγχωρείται αλλά σε επίσημες υποχρεώσεις δεν συγχωρείται. Πρέπει οι παίκτες μας και ειδικά οι νεοφερμένοι να αντιληφθούν την διαχρονική αντιμετώπιση που έχει η ΟΜΟΝΟΙΑ από τις διαιτησίες και με το να χαθεί η ψυχραιμία τους θα λειτουργήσει ως βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων μας.
Όταν απαιτούμε πάθος και μαχητικότητα από πάικτες με ποιότητα όπως έχει σήμερα η ΟΜΟΝΟΙΑ σίγουρα είναι δύσκολο το να κοντρολαριστεί η ένταση όταν οι κάθε απέναντι δεν παίζουν ορθόδοξα. Όμως δυστυχώς σε αυτό τον τομέα πρέπει να δουλέψει ο προπονητής μας για να μην χαθεί έδαφος άδικα.
