Ο Μιλόγεβιτς είναι ο τελευταίος που φταίει για την κατάντια της Ομόνοιας, την αποκαρδιωτική εικόνα της ομάδας. Ωστόσο, περιμέναμε και απ’ αυτό να δώσει κάτι διαφορετικό, νε εμπνεύσει τους ποδοσφαιριστές μπας και δώσουν κάτι παραπάνω στο γήπεδο. Μάταια όμως. Τίποτα, μα τίποτα!
Η δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις, όπως είπε ο Σέρβος μετά το ματς με το Παραλίμνι, αλλά και χθες, δεν φαίνεται καθόλου στο γήπεδο. Κάτι δεν πάει καλά και θα πρέπει να εντοπιστεί άμεσα για να μην συνεχιστεί η κατηφόρα.
Αυτό που προβληματίζει περισσότερο είναι η αδιαφορία των πλείστων ποδοσφαιριστών. Αγωνίζονται χωρίς πάθος, αντιμετωπίζουν την απώλεια βαθμών λες και δεν έγινε τίποτα. Δεν υπάρχει, δυστυχώς, κάποιος να τους τραβήξει το αφτί, να τους πει που πάμε και σε ποια ομάδα βρίσκονται.
Το ένα ατομικό λάθος μετά το άλλο, τα οποία πληρώνει συνεχώς η ομάδα με απώλεια βαθμών. Όσοι δεν θέλουν να είναι στην Ομόνοια να το δηλώσουν και να πάνε σπίτια τους. Επίσης, όσοι κρίνει ο προπονητής ότι δεν κάνουν να είναι στην Ομόνοια να τους δείξει την πόρτα της εξόδου. Είναι πολλοί αυτοί που περιμένουν την ευκαιρία τους, κι ας την πάρουν. Η σεζόν χάθηκε που χάθηκε (και πάλι) ας αξιοποιηθεί διαφορετικά. Ναι μεν, να σώσει η ομάδα ότι σώζεται και να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό, όμως ας παίζουν αυτοί που το λέει η ψυχή τους.
Δεν μπορεί οι κορυφαίοι στον Ά γύρο να είναι ο 38άρης Ασίς, ο 19χρονος Χαφέζ και ο 21χρονος Παναγή. Γι’ αυτό χρειάζεται τομές η Ομόνοια σ’ όλα τα επίπεδα. Ώσπου δεν αντιλαμβάνονται οι διοικούντες το σύλλογο πως, θα πρέπει να δουλέψουμε επαγγελματικά, με την πρόσληψη τεχνικού διευθυντή να είναι απαραίτητη, αυτά θα έχουμε και τα επόμενα χρόνια.
