Αυτό που προκαλεί απορία χιλιάδων κόσμου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, είναι πού πήγε ο εγωισμός των ποδοσφαιριστών. Πώς αποδέχονται τόσο εύκολα τη μια ήττα μετά την άλλη. Στα τελευταία πέντε παιχνίδια η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν πανηγύρισε, μέτρησε μόλις μια ισοπαλία και δέχθηκε τέσσερις ήττες. Και η κατάσταση που επικρατεί είναι, λες και δεν έγινε τίποτα.
Είναι κάτι που ενοχλεί τον κόσμο της ομάδας. Δεν μπορεί να είσαι παίκτης μιας μεγάλης ομάδας όπως είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ και να δέχεσαι με ευκολία ένα ανεπιτυχές αποτέλεσμα. Αντίδραση καμιά. Η μια ήττα μετά την άλλη, δείγμα και αδυναμίας, αλλά και αδιαφορίας. Η ευθύνη των παικτών είναι το ένα και των όσων είναι κοντά στην ομάδα και έχουν ρόλο, είναι το άλλο και πιο σημαντικό.
Ξεκάθαρα, λοιπόν, δεν υπάρχει ο άνθρωπος που θα εμπνεύσει. Μια προσωπικότητα στα αποδυτήρια, που θα τον σεβαστούν οι ποδοσφαιριστές, που θα μπορέσει να του αφυπνίσει και να κερδίσει από αυτούς. Εδώ είναι η ευθύνη της διοίκησης, που συνεχίζει να εμπιστεύεται ανθρώπους που αποδεδειγμένα δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες. Ας αλλάξει κάτι επιτέλους, ας λάβει αποφάσεις που θα ταρακουνήσουν το οικοδόμημα.
Ναι, θα έρθει τεχνικός διευθυντής, όπως λέγεται και ξαναλέγεται. Δεν σημαίνει όμως ότι η διοίκηση θα πρέπει να είναι αδρανείς προς όσους εργοδοτεί και δεν έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα. Ας λάβει αποφάσεις άμεσα, δείχνοντας ότι είναι εδώ. Ήδη άργησε πολύ, ας το κάνει τώρα.
