Άλλες δυο φορές στο παρελθόν η Ομόνοια βρέθηκε στηνίδια θέση, να διεκδικεί είσοδό της στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της. Πρώτα ήταν ο αποκλεισμός από την Μέταλιστ (2011) και ακολούθως από τη Σάλτσμπουργκ (2012). Η ατυχία και κάποια λάθη της στοίχισαν το εισιτήριο πρόκρισης.
Αύριο έχει την τρίτη ευκαιρία, η οποία προσδοκεί να είναι και η καλή της. Της το χρωστά η ιστορία. Το θέλει όσο ποτέ άλλοτε, το έχει ανάγκη, από οικονομικής πλευράς, αλλά και για το πρεστίζ ενός μεγάλου συλλόγου. Έδειξε να έχει δυνατότητες και να σκέφτεται αλλιώς. Να μην έχει την πίεση των προηγούμενων χρόνων και να είναι αποφασισμένη για το μεγάλο της στόχο.
Έφθασε, λοιπόν, η ώρα. Καιρός είναι να “φωνάξει” παρούσε σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ναι, δεν είναι το τέλος του κόσμου να μην το πετύχει και όπως είπε ο Καϊάφας το οποιοδήποτε αποτέλεσμα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία, όμως είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία. Λίγη προσπάθεια παραπάνω, λίγη τύχη και το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα και ο λαός θα ξεχυθεί στους δρόμους.
